Het eerste verslag vanuit Nepal
Door: John Grootendorst
Blijf op de hoogte en volg John
17 Januari 2013 | Nepal, Kathmandu
14 Januari
Daar gaan we dan. Het is 2000 en ik zit in het vliegtuig opweg naar Frankfurt. Net afscheid genomen op schiphol van me opa en oma, Peter, Jolanda, kleine nichtje en ouders. Even gaan de gedachten van gisteren door mijn hoofd. Als afsluiter het kasjesfeest in het Centraal waar veel vrienden bij waren. Super gezellig en dan komt toch dat moment dat je afscheid moet nemen. Toen kwam pas het besef dat ik de volgende dag voor maar liefst 3 maanden weg zou gaan naar Nepal. Al het veilige en vertrouwde achterlatend in Nederland. Zekerheid van werk, vrienden en familie die er voor je zijn, een auto en motor die je overal heen brengen. Je leeft er zo erg naartoe maar als het moment dan daar is, iedereen je nog even wat lieve dingen zegt en je succes wenst valt dat zwaarder dan ik dacht.
15 Januari
Ik ben aangekomen op de luchthaven van Kathmandu. Heb inmiddels de andere meiden uit Nederland ontmoet die ook vrijwilligerswerk gaan doen. Heb weinig geslapen in het vliegtuig dus dat word vanavond vroeg de ogen dicht. Samen met Eline ga ik richting het loket om ons visum te regelen. Na het afgeven van onze papieren en pasfoto zijn we officieel in Nepal voor een verblijf van 3 maanden. Op naar de bagageband om de koffer op te halen. Wat een drama! Na ongeveer anderhalf uur wachten zie ik eindelijk een oranje koffer verschijnen tussen al die pakketen en tassen die wel 100 rondjes hebben meegedraaid. Als we de luchthaven uitlopen staat de organisatie van VSN ons op te wachten en vertrekken we met een busje richting onze gastgezinnen. Na een klein kwartiertje stoppen we bij een huis en mag ik uitstappen. Een nepalese vrouw doet de deur open en gebaard me om binnen te komen. Netjes de schoenen uit bij de voordeur en dan naar boven waar ik een kamer krijg. Het is een grote kale kamer waar alleen een bed instaat. Ik leg me spullen in de kamer en loop met haar mee nog een verdieping hoger. Daar stelt ze me voor aan haar drie dochters en zoontje. Allemaal heel spontaan en aardig proberen ze in hun beste engels uit te leggen hoe ze leven en wat de gewoontes zijn. Dan word ik geroepen voor het eten, rijst met bhat. Na zo'n lange dag met weinig slaap en eten smaakt dit heerlijk! Na het eten is het tijd om alles even te laten bezinken. Ik ga naar mijn kamer en zet de ervaringen van de afgelopen uren op papier. Morgen om 0930 word ik opgehaald en ben benieuwd wat me allemaal te wachten staat.
16 Januari
De wekker gaat af om 0800. Ik heb een heerlijke nacht geslapen en begin me aan te kleden. Wanneer ik boven kom zie ik dat het buiten mistig en koud is. Kaja, de moeder van het gezin vraagt of ik al eten wil. "Yeta aunus" zeg ik wat in het Nepalees alstublieft betekent. Eerst krijg ik een kopje kruidige thee en na een uur is de rijst met bhat klaar. Om 0930 wordt ik opgehaald door Bishal die ons begeleid naar het hoofdkantoor van "VSN" ( volunteer society nepal). Daar aangekomen worden we verwelkomt door Denish en die begint te vertellen over de organisatie en wat er van ons verwacht word. Hij vertelt dat er vandaag op de CBIA school een vrijwilliger (Alex) vertrekt die aan een schilderproject was begonnen. Alex zou het geweldig vinden als een andere vrijwilliger dit over zou willen nemen. Op dit project zal ik volgende week starten en later zal ik daar meer over vertellen. Na de kennismaking gaan we aan de slag met de nepalese lessen onder leiding van Anjeela. Twee uur later is het wel weer mooi geweest en gaan we lunchen bij een lokaal restaurant. We krijgen de bekende momo's voorgeschoteld, een hapje van bladerdeeg met daarbinnen gekruid en pittig vlees. Nou ben ik pittig eten wel gewend dus dit smaakte lekker, de andere 3 nederlanders met wie ik deze eerste week door breng vonden het iets minder. Om 1300 vertrekken we met een busje richting Boedhanath. Hier hebben we een sightseeing trip naar een van de grootste tempels ter wereld en kunnen we winkelen om een paar sloffen te kopen. Bij elk huis moet je je schoenen uittrekken en aangezien er geen verwarming in huis is, zijn de tegels ijskoud. Na een geweldige dag gaan we weer richting de wijk pepsi cola naar ons gastgezin. Eerst met een tuc tuc waar we met z'n 12en achterin moesten. En net als je denkt dat het niet erger kan gaan we met de bus verder over de onverharde paden met 50mensen op elkaar! Toch voel ik me hier nu al best thuis. De mensen maken zich niet druk en zijn erg aardig tegen die gekke toeristen uit Nederland :-)
Daar gaan we dan. Het is 2000 en ik zit in het vliegtuig opweg naar Frankfurt. Net afscheid genomen op schiphol van me opa en oma, Peter, Jolanda, kleine nichtje en ouders. Even gaan de gedachten van gisteren door mijn hoofd. Als afsluiter het kasjesfeest in het Centraal waar veel vrienden bij waren. Super gezellig en dan komt toch dat moment dat je afscheid moet nemen. Toen kwam pas het besef dat ik de volgende dag voor maar liefst 3 maanden weg zou gaan naar Nepal. Al het veilige en vertrouwde achterlatend in Nederland. Zekerheid van werk, vrienden en familie die er voor je zijn, een auto en motor die je overal heen brengen. Je leeft er zo erg naartoe maar als het moment dan daar is, iedereen je nog even wat lieve dingen zegt en je succes wenst valt dat zwaarder dan ik dacht.
15 Januari
Ik ben aangekomen op de luchthaven van Kathmandu. Heb inmiddels de andere meiden uit Nederland ontmoet die ook vrijwilligerswerk gaan doen. Heb weinig geslapen in het vliegtuig dus dat word vanavond vroeg de ogen dicht. Samen met Eline ga ik richting het loket om ons visum te regelen. Na het afgeven van onze papieren en pasfoto zijn we officieel in Nepal voor een verblijf van 3 maanden. Op naar de bagageband om de koffer op te halen. Wat een drama! Na ongeveer anderhalf uur wachten zie ik eindelijk een oranje koffer verschijnen tussen al die pakketen en tassen die wel 100 rondjes hebben meegedraaid. Als we de luchthaven uitlopen staat de organisatie van VSN ons op te wachten en vertrekken we met een busje richting onze gastgezinnen. Na een klein kwartiertje stoppen we bij een huis en mag ik uitstappen. Een nepalese vrouw doet de deur open en gebaard me om binnen te komen. Netjes de schoenen uit bij de voordeur en dan naar boven waar ik een kamer krijg. Het is een grote kale kamer waar alleen een bed instaat. Ik leg me spullen in de kamer en loop met haar mee nog een verdieping hoger. Daar stelt ze me voor aan haar drie dochters en zoontje. Allemaal heel spontaan en aardig proberen ze in hun beste engels uit te leggen hoe ze leven en wat de gewoontes zijn. Dan word ik geroepen voor het eten, rijst met bhat. Na zo'n lange dag met weinig slaap en eten smaakt dit heerlijk! Na het eten is het tijd om alles even te laten bezinken. Ik ga naar mijn kamer en zet de ervaringen van de afgelopen uren op papier. Morgen om 0930 word ik opgehaald en ben benieuwd wat me allemaal te wachten staat.
16 Januari
De wekker gaat af om 0800. Ik heb een heerlijke nacht geslapen en begin me aan te kleden. Wanneer ik boven kom zie ik dat het buiten mistig en koud is. Kaja, de moeder van het gezin vraagt of ik al eten wil. "Yeta aunus" zeg ik wat in het Nepalees alstublieft betekent. Eerst krijg ik een kopje kruidige thee en na een uur is de rijst met bhat klaar. Om 0930 wordt ik opgehaald door Bishal die ons begeleid naar het hoofdkantoor van "VSN" ( volunteer society nepal). Daar aangekomen worden we verwelkomt door Denish en die begint te vertellen over de organisatie en wat er van ons verwacht word. Hij vertelt dat er vandaag op de CBIA school een vrijwilliger (Alex) vertrekt die aan een schilderproject was begonnen. Alex zou het geweldig vinden als een andere vrijwilliger dit over zou willen nemen. Op dit project zal ik volgende week starten en later zal ik daar meer over vertellen. Na de kennismaking gaan we aan de slag met de nepalese lessen onder leiding van Anjeela. Twee uur later is het wel weer mooi geweest en gaan we lunchen bij een lokaal restaurant. We krijgen de bekende momo's voorgeschoteld, een hapje van bladerdeeg met daarbinnen gekruid en pittig vlees. Nou ben ik pittig eten wel gewend dus dit smaakte lekker, de andere 3 nederlanders met wie ik deze eerste week door breng vonden het iets minder. Om 1300 vertrekken we met een busje richting Boedhanath. Hier hebben we een sightseeing trip naar een van de grootste tempels ter wereld en kunnen we winkelen om een paar sloffen te kopen. Bij elk huis moet je je schoenen uittrekken en aangezien er geen verwarming in huis is, zijn de tegels ijskoud. Na een geweldige dag gaan we weer richting de wijk pepsi cola naar ons gastgezin. Eerst met een tuc tuc waar we met z'n 12en achterin moesten. En net als je denkt dat het niet erger kan gaan we met de bus verder over de onverharde paden met 50mensen op elkaar! Toch voel ik me hier nu al best thuis. De mensen maken zich niet druk en zijn erg aardig tegen die gekke toeristen uit Nederland :-)
-
17 Januari 2013 - 09:19
Saskia:
John!!
superrleuke eerste verhaal, ik ben echt jaloers ik kan gewoon niet meer wachten om te gaan!
Zijn je gastouders aardig? en hoe is de wijk pepsi cola?
Groetjes Sas! -
17 Januari 2013 - 10:47
Mireille Oudkerk Pool:
Hoi John,
DIt reisverslag is al leuk, ben benieuwd naar je volgende verslagen.
Groeten Fam. Oudkerk Pool -
17 Januari 2013 - 13:16
Paula:
Fijn dat de reis goed verlopen is en dat je je al thuis voelt! Xx -
17 Januari 2013 - 13:37
Sonja:
Hé lieve John, wat fijn om dit eerste verslag te lezen! Ik zag er al naar uit. Wat een mooi verhaal. Ik heb meteen een beeld van je omstandigheden en hoe je het hebt.
Hoop je vaak te kunnen volgen op deze manier. Hier alles goed. Met je mam gisteren een bakkie gedaan en natuurlijk over je gesproken. Zettum op John, en hoop dat je de mooiste reis van je leven hebt!!!
Dikke zoen van de BVR. -
17 Januari 2013 - 13:51
Tamara:
Hey Neefje.
Wat goed om te lezen dat alles goed is gegaan.
Ook leuk te horen dat je je daar al een beetje thuis voelt.
Hou ons op de hoogte van je avontuur.
Succes daar en tot snel. xxxx
-
17 Januari 2013 - 13:53
Michèlle:
Wauw John, nog maar zo kort daar, en je voelt je nu al thuis! Dan kan de reis alleen nog maar mooier worden :).
Ik kijk nu al uit naar je volgende verslagen!
Liefs,
Michèlle -
17 Januari 2013 - 14:06
Moeders :
Hè jochie wat fijn om wat van je te horen, ben blij dat de reis goed is verlopen. Je hebt al een boel meegemaakt In die paar dagen. Ook fijn dat het gastgezin aardig is want daar moet je wel drie maanden mee omgaan hier alles goed en we geven je berichten door aan opa en de oma s nou vriendje heel veel plezier en succes met het schilderen volgende week. Een dikke kus en veel knuffels van je mam -
17 Januari 2013 - 17:24
Pa:
hoi vriend
mooi verslag man, klinkt goed.
Ben blij dat de vlucht goed is gegaan.
leuk zo'n grote kamer met niets er in. moet ik je tv en je bose set, kacheltje, enz, enz naar je opsturen, dan kan je je kamer inrichten.(afkicken maar)
nou dat schilderen zal je wel goed afgaan, je heb een goede leermeester gehad (wil heuft)
hoop dat je het Nepalees snel onder de knie heb, maar daar twijfel ik niet aan. als het moet dan leer je snel. lekker dat de mensen waar je logeert zo vriendelijk zijn, dat scheelt weer en maak het verblijf een heel stuk aangenamer. Nou ik denk wel dat het een reis is om nooit meer te vergeten. Doe de dames en het gastgezin allemaal de groeten en verder een heeeel fijn verblijf daar, maak er wat moois van.
heel veel plezier en een dikke kus van je Pa. -
17 Januari 2013 - 20:33
Karina:
Johnnyboy...super om dit allemaal te lezen,hier kan geen Kuifjestripboek tegenop..yupyup trots op je...dikk kus..Ka -
17 Januari 2013 - 22:21
Ruud:
He john, goed om te horen dat je reis goed is verlopen. Nog veel plezier daar en hou het maken van het reisverslag vol. Het is erg leuk om zo te lezen wat je allemaal doet daar in nepal.
Groet ruud -
18 Januari 2013 - 12:29
Tante Truus:
hi john, wat een leuk verslag, kijk er al naar uit naar het volgende, ben blij dat het allemaal is goed gegaan.Ik denk zomaar dat die rijst ook na een tijdje je neus uit komt en een probleem er bij [schele ogen] je zal je moederse ijskast denk ik wel missen .maar alle gekheid op een stokje, het gaat je goed geniet er van.dikke kus .tante truus -
18 Januari 2013 - 22:05
Berry:
Hey John,
Nu al een belevenis man, je hebt al een hoop meegemaakt, top om te lezen.
Als je net zo schildert als je vader moet het goed komen ;-)
Heel veel plezier en hou ons op de hoogte.
groet, Berry. -
18 Januari 2013 - 23:42
Patrick:
Hallo Neef,
De eerste stappen zijn gezet en je zit veilig op je plek. Goed om te horen dat het meteen al klikt met het gastgezin. Heel veel plezier en veel leerzame momenten daar in het verre nepal. Heel erg mooi dat je dit allemaal doet.
gr Patrick
-
20 Januari 2013 - 13:06
Dorine:
Wat super om nu al wat van je te horen/lezen!
Top dat alles goed gaat. Geniet er maar van!
Liefs,
Dorine -
20 Januari 2013 - 18:09
Jan Has:
Hey John,
Je gaat zo te horen een hele mooie reis meemaken. Geniet ervan want voor je het weet zijn die drie maanden zo voorbij. Heel veel succes met je project schilderen en je gastgezin. Zal je blijven volgen en zie uit naar je volgende verslag.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
