Op naar het dagelijkse ritme
Door: John Grootendorst
Blijf op de hoogte en volg John
23 Januari 2013 | Nepal, Kathmandu
20 Januari
Vandaag alweer onze laatste Nepalese les. We hebben nog even tijd om wat vragen te stellen en het gaat vooral over de Nepalese cultuur. Hoe ze tegenover het homo huwelijk staan, of de meisjes uitgehuwelijkt worden en wat voor invloed de ouders op de kinderen hebben. Nu zal ik zelf elke dag verder moeten gaan met studeren en de lessen van onze lerares Anjeela gaan missen. Na de lunch hebben we een korte trip naar Thimi waar we een potten bakkerij bezoeken. Wanneer we richting de busstop lopen komen we langs de Bagmati rivier. Hier is de armoede goed te zien. Kleine huisjes gemaakt van hout en een dak van golfplaten. Grote vlakte's met groen en zo hier en daar een tuintje waar ze hun eten uit vandaan halen. In de rivier drijft allemaal vuilnis en tja helaas zie ik ook een hond liggen die het niet heeft gehaald. Heel zielig maar het is wel het leven zoals er teveel van is in Nepal.
Thimi, een authentiek plaatsje vlakbij de wijk Pepsi Cola is prachtig om te zien. Al die houten huizen en de stilte die daar heerst is onverstelbaar. Alle mensen zijn rustig bezig om hun potten, schoteltjes, bordjes, enz. te maken. Ze knikken dan ook heel beleefd als je vraagt of je een foto van ze mag maken. Als ik savonds thuis kom zijn alleen de zusjes Usha (19), Nisha(15) en Astha(12) thuis. Indra (vader), Kaja (moeder) en Arnav zijn naar een bruiloft toe en de kinderen koken voor ons. Na het eten is het tijd voor een spelletje kaarten. Ik haal van mijn kamer een zak met lolly's en die lusten ze maar al te graag. Alle kaart spelletjes die ze kennen zijn vrij simpel dus leer ik ze 31en. Ze vinden dit spelletje leuk maar voor degene wie verliest moeten er wel consequenties aan vast zitten. Een streepje zetten met eyeliner is hiervoor een goede oplossing. Na zo'n 50 potjes gespeeld te hebben liggen de meiden dubbel van het lachen wanneer ze elkaars gezichten bekijken. Het is wel weer mooi geweest voor vandaag. Alle eyeliner van de gezichten afspoelen en snel naar bed.
21 Januari
Het is hier nu 17:30 en terwijl ik dit schrijf zit ik op het dakterras van mijn gastgezin. Eindelijk begint de zomer hier te komen want het was vandaag 25 graden. Wanneer je dan de verhalen hoort uit Nederland waar het 5 graden vriest heb ik het toch maar mooi voor elkaar. Vanaf het dakterras heb ik prachtig zicht op de Himalaya.
Ik heb om 10:00 afgesproken met Gelu, een medewerker van VSN. Hij brengt ons naar de CIAB om de projecten op te starten. Ruby en Natascha gaan lesgeven aan de kinderen en ik mag schilderen. Gelu vraagt of ik eerst de muur wit wil schilderen op de speelplaats. Natuurlijk is dit geen probleem maar de materialen waarover ze beschikken zijn iets minder. Hij laat me zien hoe ik de verf moet aanmaken. Water in een emmer gieten en daarbij wit poeder wat uiteindelijk een waterachtige verf word. Ik krijg een kwast aangereikt en een soort van schoenenpoets borstel op een stok. Na 10 minuten heb ik dit geintje al bekeken en vraag ik waar de schilderswinkel zit. Gelu vertelt dat er op de hoek een winkel zit en dat ik daar alles kan krijgen wat ik wil. Aangekomen bij de winkel zie ik de verfrollers al hangen en begin te lachen. Na 2 rollers en 15kilo verf gekocht te hebben voor omgerekend 8 euro kunnen we dan echt beginnen. Ik ben 2 uurtjes bezig als Eline zegt dat het tijd is voor de lunch. Jonathan en Yossi uit Australie gaan ook mee naar ons lokale restaurant. De gefrituurde momo's met vlees zijn toch zeker wel de favoriet! Na de lunch wat hier in Nepal ongeveer anderhalf uur duurt voor je hebt gegeten, ga ik weer verder met schilderen. Ik sta in de brandende zon met me korte broek, t-shirt, pet en zonnebril op. Dit is toch wel genieten tijdens je werk. Gelu komt regelmatig even kijken en vind het mooi worden. Hij zegt " You proffesional painter" en begint te lachen. Wanneer ik klaar ben met de grote muur begeleid ik nog even de weeskinderen naar het weeshuis toe en ga terug naar mijn gastgezin. Vanwege het mooie weer heb ik dan eindelijk een warme douche. Na het douchen nog even de was doen zodat morgen al mijn kleren weer schoon en fris zijn.
22 Januari
Het werken is nu toch echt begonnen. Gelu komt met knappe verf die de muren goed dekt. Al snel begin ik te begrijpen dat er heel veel muren geschilderd moeten worden. Samen met Eline, schilder ik vandaag de muren van het binnenplein. Op de school ben ik een levende attractie. Iedereen komt bij me kijken en ze vinden mijn tattoo zeer interessant. De kinderen staan zo'n 10cm van je af en willen steeds aan mijn tattoo voelen. Pas wanneer ik vraag of ze het mooi vinden en willen voelen, raken ze mijn arm aan. Om 1530 zijn de kinderen klaar met hun school en stop ik met mijn werkzaamheden. Nog even langs VSN om wat dingen uit te zoeken over trekkings en tours in Nepal. Aangekomen bij VSN neem ik plaats in de staff/vrijwilligers kamer. We praten onderling veel over onze hobby's en intresses. Ruby zegt nu ze me beter kent nooit had kunnen inschatten dat ik een heel ander persoon ben dan ik in eerste instantie overkom. We hebben afgesproken om vrijdag naar Thamel te gaan, daar wat te drinken en een hotelletje pakken. Ze wil dan wel dat ik daar ga dansen. Waarop ik zeg dat dat voor mijn geen probleem is omdat ik 3 jaar op dansen heb gezeten. Dat hadden ze nooit verwacht! Anjeela is dit ook ter oren gekomen en vraagt of ik haar kan leren dansen. Ik leer haar de basis van de cha cha. Maar na een kwartiertje moeten we al stoppen omdat de medewerkers van VSN chinese les hebben. Het is buiten al donker als ik naar huis loop samen met een chinese vrijwilliger. We praten aan één stuk door wanneer ze vraagt of ik ook de chinese lessen wil volgen. Zo gezegd zo gedaan. Morgen na mijn werkzaamheden ga ik dansles geven en daarna zal ik chinese les volgen. Wat is het hier toch genieten!
Vandaag alweer onze laatste Nepalese les. We hebben nog even tijd om wat vragen te stellen en het gaat vooral over de Nepalese cultuur. Hoe ze tegenover het homo huwelijk staan, of de meisjes uitgehuwelijkt worden en wat voor invloed de ouders op de kinderen hebben. Nu zal ik zelf elke dag verder moeten gaan met studeren en de lessen van onze lerares Anjeela gaan missen. Na de lunch hebben we een korte trip naar Thimi waar we een potten bakkerij bezoeken. Wanneer we richting de busstop lopen komen we langs de Bagmati rivier. Hier is de armoede goed te zien. Kleine huisjes gemaakt van hout en een dak van golfplaten. Grote vlakte's met groen en zo hier en daar een tuintje waar ze hun eten uit vandaan halen. In de rivier drijft allemaal vuilnis en tja helaas zie ik ook een hond liggen die het niet heeft gehaald. Heel zielig maar het is wel het leven zoals er teveel van is in Nepal.
Thimi, een authentiek plaatsje vlakbij de wijk Pepsi Cola is prachtig om te zien. Al die houten huizen en de stilte die daar heerst is onverstelbaar. Alle mensen zijn rustig bezig om hun potten, schoteltjes, bordjes, enz. te maken. Ze knikken dan ook heel beleefd als je vraagt of je een foto van ze mag maken. Als ik savonds thuis kom zijn alleen de zusjes Usha (19), Nisha(15) en Astha(12) thuis. Indra (vader), Kaja (moeder) en Arnav zijn naar een bruiloft toe en de kinderen koken voor ons. Na het eten is het tijd voor een spelletje kaarten. Ik haal van mijn kamer een zak met lolly's en die lusten ze maar al te graag. Alle kaart spelletjes die ze kennen zijn vrij simpel dus leer ik ze 31en. Ze vinden dit spelletje leuk maar voor degene wie verliest moeten er wel consequenties aan vast zitten. Een streepje zetten met eyeliner is hiervoor een goede oplossing. Na zo'n 50 potjes gespeeld te hebben liggen de meiden dubbel van het lachen wanneer ze elkaars gezichten bekijken. Het is wel weer mooi geweest voor vandaag. Alle eyeliner van de gezichten afspoelen en snel naar bed.
21 Januari
Het is hier nu 17:30 en terwijl ik dit schrijf zit ik op het dakterras van mijn gastgezin. Eindelijk begint de zomer hier te komen want het was vandaag 25 graden. Wanneer je dan de verhalen hoort uit Nederland waar het 5 graden vriest heb ik het toch maar mooi voor elkaar. Vanaf het dakterras heb ik prachtig zicht op de Himalaya.
Ik heb om 10:00 afgesproken met Gelu, een medewerker van VSN. Hij brengt ons naar de CIAB om de projecten op te starten. Ruby en Natascha gaan lesgeven aan de kinderen en ik mag schilderen. Gelu vraagt of ik eerst de muur wit wil schilderen op de speelplaats. Natuurlijk is dit geen probleem maar de materialen waarover ze beschikken zijn iets minder. Hij laat me zien hoe ik de verf moet aanmaken. Water in een emmer gieten en daarbij wit poeder wat uiteindelijk een waterachtige verf word. Ik krijg een kwast aangereikt en een soort van schoenenpoets borstel op een stok. Na 10 minuten heb ik dit geintje al bekeken en vraag ik waar de schilderswinkel zit. Gelu vertelt dat er op de hoek een winkel zit en dat ik daar alles kan krijgen wat ik wil. Aangekomen bij de winkel zie ik de verfrollers al hangen en begin te lachen. Na 2 rollers en 15kilo verf gekocht te hebben voor omgerekend 8 euro kunnen we dan echt beginnen. Ik ben 2 uurtjes bezig als Eline zegt dat het tijd is voor de lunch. Jonathan en Yossi uit Australie gaan ook mee naar ons lokale restaurant. De gefrituurde momo's met vlees zijn toch zeker wel de favoriet! Na de lunch wat hier in Nepal ongeveer anderhalf uur duurt voor je hebt gegeten, ga ik weer verder met schilderen. Ik sta in de brandende zon met me korte broek, t-shirt, pet en zonnebril op. Dit is toch wel genieten tijdens je werk. Gelu komt regelmatig even kijken en vind het mooi worden. Hij zegt " You proffesional painter" en begint te lachen. Wanneer ik klaar ben met de grote muur begeleid ik nog even de weeskinderen naar het weeshuis toe en ga terug naar mijn gastgezin. Vanwege het mooie weer heb ik dan eindelijk een warme douche. Na het douchen nog even de was doen zodat morgen al mijn kleren weer schoon en fris zijn.
22 Januari
Het werken is nu toch echt begonnen. Gelu komt met knappe verf die de muren goed dekt. Al snel begin ik te begrijpen dat er heel veel muren geschilderd moeten worden. Samen met Eline, schilder ik vandaag de muren van het binnenplein. Op de school ben ik een levende attractie. Iedereen komt bij me kijken en ze vinden mijn tattoo zeer interessant. De kinderen staan zo'n 10cm van je af en willen steeds aan mijn tattoo voelen. Pas wanneer ik vraag of ze het mooi vinden en willen voelen, raken ze mijn arm aan. Om 1530 zijn de kinderen klaar met hun school en stop ik met mijn werkzaamheden. Nog even langs VSN om wat dingen uit te zoeken over trekkings en tours in Nepal. Aangekomen bij VSN neem ik plaats in de staff/vrijwilligers kamer. We praten onderling veel over onze hobby's en intresses. Ruby zegt nu ze me beter kent nooit had kunnen inschatten dat ik een heel ander persoon ben dan ik in eerste instantie overkom. We hebben afgesproken om vrijdag naar Thamel te gaan, daar wat te drinken en een hotelletje pakken. Ze wil dan wel dat ik daar ga dansen. Waarop ik zeg dat dat voor mijn geen probleem is omdat ik 3 jaar op dansen heb gezeten. Dat hadden ze nooit verwacht! Anjeela is dit ook ter oren gekomen en vraagt of ik haar kan leren dansen. Ik leer haar de basis van de cha cha. Maar na een kwartiertje moeten we al stoppen omdat de medewerkers van VSN chinese les hebben. Het is buiten al donker als ik naar huis loop samen met een chinese vrijwilliger. We praten aan één stuk door wanneer ze vraagt of ik ook de chinese lessen wil volgen. Zo gezegd zo gedaan. Morgen na mijn werkzaamheden ga ik dansles geven en daarna zal ik chinese les volgen. Wat is het hier toch genieten!
-
23 Januari 2013 - 07:05
Moeders:
Hè John,
Mijn mond valt open wat je allemaal doet en beleeft
Wat een ervaringen. Zo in een paar dagen
Je spreekt direct all over THE country met Nepalees en Chinees.
Leuk dat mensen zien hoe je echt bent, nou vriend zet hem op
Dikke kus mam -
23 Januari 2013 - 08:38
Dorine:
Leuk verslag weer John, jij zit daar helemaal op je plek!
Enjoy!
Groetjes,
Dorine -
23 Januari 2013 - 09:00
Paula:
Zo te horen heb je plek gevonden. Wat een ervaringen en nog een chinese les erbij haha. Have fun ! Xx derek en paula -
23 Januari 2013 - 09:33
Sandra:
Je komt straks tijd te kort, succes met de lessen Chinees, en Nepalees, gelukkig kun je je draai er goed vinden, en geniet je volop, en heerlijk hoor zo'n warm zonnetje, jij bent straks behoorlijk bruin, wat wil een mens nog meer ! -
23 Januari 2013 - 10:05
Sonja:
Hoi lieve John, weer even een berichtje van je BVR.
Ik geniet heel erg van je mooie verslag. Er zit een schrijver in je hoor! Wat een mooi document wordt het zo. De details maken dat wij hier een heel goed beeld krijgen van je ervaringen en van de omstandigheden in Nepal. Een andere wereld die jij aan ons laat zien! Dat wordt een boek zo!
Hier inderdaad koud en sneeuw. Ik had een halve meter sneeuw voor de deur. Dus scheppen geblazen.
Ik mis je wel hoor. ("heé buuv, moet ik ff sneeuwruimen of genieten van één en je ovenschotels ;-)
Gelukkig horen we van je en kunnen we zo een stukje meegenieten.
Nou John, tot het volgende verslag. Heb het goed en vanuit Edam een dikke zoen.
Groetjes van Sonja
-
23 Januari 2013 - 12:26
Peter:
Hoi Broertje !!!
Goed om te lezen dat je op je plek zit !! Wel terug komen hoor daar uit dat nepal !! anders moeten we elke keer zo;n stuk vliegen om op bezoek te komen hahah !!!
Sta er niet van te kijken dat wat je uitstraalt je niet bent !! Goed ook dat ze de echte john snel hebben leren kennen en daar de moeite voor hebben genomen !!! Goed bezig sherrif !!!
We weten straks in iedergeval dat jij de maandmenus in het chinees mag bestellen !! wat een uitdaging !!
Leuk om dit zo elke keer te lezen . Ik ben fan van je artikelen !!!
Groetjes van je broer, Jolanda en een dikke kus van Tessa. -
24 Januari 2013 - 00:30
Henk De Graaf:
Zo te lezen in een paar dagen, nu al geweldige dingen mee gemaakt.
Heel erg naar je zin zo te lezen.
Zeker de stunt met het matras is top!
Geniet ervan man! -
27 Januari 2013 - 12:29
Ruud:
Hé John, Super leuk om te lezen dat je nu al een geweldige tijd hebt daar! Voor het Grootendorsttrucje met je matras komt wij er bekent voor. Nog veel plezier en kwast ze! -
27 Januari 2013 - 12:30
Ruud:
Hé John, Super leuk om te lezen dat je nu al een geweldige tijd hebt daar! Vooral het Grootendorsttrucje met je matras komt mij erg bekent voor. Nog veel plezier en kwast ze -
27 Januari 2013 - 14:45
Geer Schokker :
Hey John ,wat een belevenis !!! Leuke verhalen geniet ervan groetjes -
28 Januari 2013 - 13:52
Damanja:
Hee john,
Leuke verslagen zeg,
Leuk om te lezen wat je daar zo allemaal doet;)
Geniet er van en heel veel succes!
Groetjes Damanja
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
