Chitwan, Pokhara en Raften op de Seti rivier

23 Februari
Ook op deze zaterdag staat er weer een trip gepland. Ik vraag me af of dit wel slim is omdat we elke dag al druk bezig zijn en eigenlijk dus geen vrije dag hebben. Om 08:00 worden we opgehaald bij de Pepsi Cola fabriek en samen met Penny, Viktor en Isabel rijden we naar Thamel. Hier staat Bishnu te wachten met nog wat anderen die vandaag meegaan. Na 15minuten rijden vanuit Thamel komen we bij de grote hekken die toegang geven tot het natuurgebied Nagarjun. Uiteraard moeten we weer entreegeld betalen als toerist zijnde. We volgen de onverharde weg die ons kronkelend naar de top op 2096meter brengt. De tocht duurt zo'n twee uur en bovenaan staat een boeddhistische stoepa. Vanaf hier hebben we prachtig uitzicht op de Ganesh Himal, Langtang en de vallei. We zoeken een rustig plaatsje op de heuvel en de Nepalezen die met ons mee zijn hebben een hele picknick verzorgt. Er komt van alles uit de rugzakken en zo vrijgevig als ze zijn hebben ze ook aan ons gedacht. Als we klaar zijn met de picknick vervolgen we onze weg naar beneden. Isabel en ik lopen voorop en dalen erg langzaam af. Blijkbaar is dit voor de Nepalezen toch nog te snel want wanneer we bij de bus zijn aangekomen moeten we nog zeker een half uur wachten op de rest. Om 15:30 zijn we weer terug in Pepsi Cola en ik ga nog even langs VSN. Daar nog wat internetten en dan terug naar mijn gastgezin. Alvast wat voorbereidingen treffen voordat ik maandag wegga.

24 Februari
Deze morgen komen de bedden voor de kinderen in het weeshuis en is het ook mijn laatste dag voordat ik een weekje wegga. Wanneer ik aankom bij het weeshuis zijn de jongens allemaal al aangekleed en lekker aan het voetballen. Ik hoef daarom ook niet heel veel te doen en help er nog een paar om hun spullen te pakken. Eenmaal bij school afgezet loop ik naar de meubelmakerij om te kijken of de bedden al klaar zijn. De drie nieuwe bedden staan in de opslag en zijn super mooi geworden. Met een riksja worden ze naar het weeshuis gebracht waar Aama ons met een grote glimlach verwelkomt. De blijdschap is van haar gezicht af te lezen. Na wat passen en meten staan de bedden dan in de kamers. Ik vertel Aama dat ik ga kijken of de matrassen ook al binnen zijn en ga weer opweg. Één matras is binnen en de andere twee worden later die middag geleverd. Ik loop met het matras op mijn schouder door de straat naar het weeshuis toe. Rejendra, ook een jongen van het weeshuis staat inmiddels met een blij gezicht naar zijn nieuwe bed te kijken. Wanneer hij het matras ziet vind hij het helemaal te gek. De andere jongens komen later vandaag terug dus ik ga eerst maar even lunchen. Een simpele maar heerlijke "mix chowmein" word bereidt. Dit zijn noodles met kip,vlees en ei met groenten. Ik heb nog twee uur de tijd voordat de school uit is dus kan ik nog mooi even naar VSN om mijn blog voor de laatste keer te updaten en ik maak via greetz.nl nog twee kaarten om naar Nederland toe te sturen. Eigenlijk zou ik er meerdere willen sturen maar door het fantastische internet ben ik twee en half uur bezig en is er geen tijd meer. Snel ga ik naar het weeshuis waar ik net op tijd ben voordat de kinderen terug komen. Ook Kolpana is weer thuis en vind de bedden echt super. Ook de lange Rajaram komt terug van school en ik vertel hem dat zijn nieuwe bed al klaar staat. Snel rent hij naar binnen en gaat liggen op ze bed. Thank you, thank you zegt hij terwijl zijn ogen glinsteren van geluk. Eindelijk zijn eigen bed en hoeft hij niet meer op de grond te slapen. Vandaag is Eline haar laatste dag in het weeshuis en word er afscheid genomen. Ze mag plaats nemen op de bank en ieder kind neemt afscheid door een tikka te plaatsen op het gezicht van Eline. Nu ik dit allemaal zie gaat het denk ik wel moeilijk worden om afscheid te nemen over zes weken. Na het afscheid gaat iedereen terug naar zijn gastgezin. Hier zeg ik iedereen alvast gedag want vanavond gaan we nog uiteten met vrijwilligers en om 0630 zal ik vertrekken naar Chitwan

25 Februari
Het is 11:30 en we zitten in de bus opweg naar Chitwan. Vanmorgen vroeg ben ik om 06:15 de deur uitgegaan bij mijn gastgezin opweg naar de halte van de bus. Hier worden we opgehaald door het busje dat Bishnu kosteloos heeft geregeld. Deze brengt ons naar Thamel waar we opstappen voor de Green Line bus. We checken in met onze de tickets en de bagage word gelabeld. We moeten nog even wachten maar om 0730 vertrekken we dan. De remmen van de bus maken een verschrikkelijk geluid dus het is maar te hopen dat die voldoende gaan werken. Onderweg lijkt het wel of we in de franse Ardeche rijden. Er loopt een rivier aan de rechterzijde en we kijken uit op de natuur. Grote bergen en over het water loopt hier en daar een bruggetje of een kabel met een kooi. Rond half elf stoppen we bij River Side Resort om te lunchen. Op deze plek is het heerlijk rustig en je hoort alleen het geluid van de vogels en het water dat door de rivier heen stroomt. We lopen naar beneden waar het resort is gelegen en het gevoel van twee jaar geleden in Afrika komt weer terug. Ook daar hadden we een super deluxe resort met een zwembad en alleen het geluid van de natuur om ons heen. Het liefste zou ik hier even blijven, al is het maar één dag. Gelukkig hebben wij ook een super mooi vooruitzicht en na de lunch gaan we weer verder met de bus over de hobbelige wegen met vrachtwagens die continue passeren langs smalle stukken. Na de rit van vier uur komen we dan aan in Chitwan. Hier staan de medewerkers van Hotel Park Side ons op te wachten en worden we met de jeep naar het hotel gebracht. Daar aangekomen krijgen we de kamers toegewezen en kunnen we eerst gaan lunchen. Hier in Chitwan is de temperatuur een stuk warmer dan in Kathmandu en moet je meteen met zonnebrand smeren om niet te verbranden. De lunch is heerlijk met soep vooraf en een bord met een loempia, wraps en groenten als hoofdgerecht. Om 16:00 gaan we een kleine wandeling maken naar de olifanten en een stuk door het park. In het park staat een jonge neushoorn die eerder door een tijger is aangevallen. De neushoorn wordt nu verzorgd door de bevolking en we kunnen op ongeveer vijf meter van het dier komen. Ik neem plaats in het gras en kijk eens rustig naar het mooie dier. Hij eet af en toe wat gras en kijkt omzich heen. Wat is het toch fantastisch om dit allemaal mee te maken. Na ons bezoek aan de neushoorn lopen we verder en nemen plaats aan het meer om te kijken naar de zonsondergang. Alles staat hier in het teken van rust, en waar ik vroeger nooit ergens rustig kon zitten en wachten kan ik er nu echt van genieten. Na een halfuurtje is de zon onder en worden we weer terug gebracht naar het hotel. Er staat een lopend buffet klaar voor ons en er is geen Dhal bhat te vinden. Gewoon even wat anders na zes weken rijst. Wanneer mijn eten en lokale biertje op zijn vertrek ik naar mijn kamer om te slapen.

26 Februari
Dromen!
Ik heb het nooit zo vaak over dromen want vaak geeft dat een nutteloos uitzicht naar iets wat je toch niet kunt verwezenlijken. Vandaag is mijn droom dan toch echt uitgekomen maar laat ik bij het begin, beginnen. Twee jaar geleden ben ik samen met mijn vriend Jack naar Kenia en Tanzania gereisd voor een safari. We hebben hier een fantastische tijd gehad die ik nooit meer zal vergeten. De 3000 foto's en 24 uur aan film zijn hier het bewijs van. Alle dieren zijn we wel zo'n beetje tegen gekomen maar eentje is sinds die tijd nooit meer uit mijn hoofd verdwenen.... de olifant! Een prachtig en slim dier dat rustig voortbeweegt met zijn zware lichaam. Nu vandaag de dag ben ik in Chitwan waar de morgen anders verloopt dan gedacht. Na ons ontbijt gaan we richting de olifanten om daar een tocht te doen op de rug van een olifant. Met zijn vieren zitten we in een bakje op de rug met de bestuurder op het hoofd van de olifant. De olifant is al wat ouder en doet het allemaal wat rustiger aan wat voor ons geen probleem is. Hij eet hier en daar wat van de bomen maar de bestuurder denkt hier anders over. Hij begint te schreeuwen tegen de olifant en met de stok waar hij richting mee aangeeft slaat hij nu keihard op zijn hoofd. Verschrikt van de situatie vraag ik me af wat er gebeurd maar na de tweede keer vraag ik de man waar hij in godsnaam meebezig is. Hij zegt in het Nepalees dat de olifant aan het eten is. Ja bijgogem dat zie ik ook nog wel en zeg dat dit voor ons niet uitmaakt en het gerust wat langzamer mag van ons. Na een helse rit voor het dier waar ik misselijk ben geworden van de mishandeling besluit ik het hier niet bij te laten. Het is niet voor niets geweest dat juist ik op deze olifant terecht ben gekomen en na aankomst bij ons hotel raak ik in gesprek met onze gids. Ik vertel over de schrijnende situatie van de olifant en dat ze dit niet kunnen maken. Na een kwartier mijn verhaal vertelt te hebben toont ook de gids begrip en zegt dat ik het vanavond ook even aan de manager moet melden. De gids zegt dat op de plaats waar de olifanten zwemmen weer een andere olifant is dus na wat afwegingen ga ik daar evengoed maar naartoe. Hier zie je al direct dat ze heel anders met de dieren omgaan en ze er veel plezier in hebben om in het water te zijn. Mijn humeur klaart enigzins op en na het zien van een andere tourist besluit ik dan ook maar te gaan zwemmen met deze olifant. Gigantisch veel plezier heb ik wanneer het dier zijn slurf vult en het water over me heen spuit. Hij spuit een keer of zeven het water over me heen als hij zich vervolgens laat zakken in het water en kopje ondergaat. Dit is toch wel een hele aparte ervaring en ik ben dan ook super blij dat ik toch gegaan ben. Na het zwemmen gaan we weer naar ons hotel om te douchen en vervolgens te lunchen. Na de lunch staat er een kanotocht op het progamma. We stappen met z'n allen in een kano waarna we worden rondgevaren door een Nepalees met en stok. Heerlijk rustig varen we door de natuur en er komen verschillende krokodillen voorbij. Na een uurtje worden we op het land afgezet en gaan we wandeling maken door de jungle. We krijgen van onze gidsen nog de uitleg wat te doen als er beesten op ons afkomen. Bij een tijger moeten we gewoon rustig blijven staan, bij een beer geven de gidsen hem een klap met een stok op zijn neus, bij een neushoorn klimmen we in de bomen en bij een olifant moeten we de goden verzoeken dat het allemaal goed komt. Juist ja, dit geef allemaal een heel erg veilig gevoel en we gaan op pad. Twee uur lang lopen we door de jungle en we zien veschillende neushoorns in het wild. Ze hebben echter heel slecht zicht dus we hoeven niet te rennen voor ons leven al zijn ze twintig meter van ons vandaan. De groep loopt alvast rustig weg als één van de gidsen een geweldig idee heeft. Hij doet het geluid van een neushoorn na en het dier komt op ons afrennen. Gierend van de lach rennen we naar de groep toe en zien dat de neushoorn is gestopt met ons achtervolgen. Tijdens het eten van die avond hebben we het er pas over hoe gek we zijn geweest. Daar liepen we dan, midden in de jungle met alleen drie gidsen die een stok bij zich droegen om de beesten te verjagen. Vanavond hebben ze bij het hotel een cultuurshow georganiseerd met dansers die een show opvoeren. Ze dansen op de muziek en met stokken slaan ze tegen elkaar wat een ritmische klank geeft. Als de cultuurshow is afgelopen komt de manager van het hotel twijfelachtig bij ons aan tafel zitten. Hij vraagt eerst of het eten goed was en begint daarna te vragen over de tocht op de olifant. Na mijn hele verhaal te hebben gedaan vertelt hij dat de chauffeur van vandaag niet de verzorgster is van de olifant en dat hij noodgedwongen hem in moest zetten. Ook zegt hij dat de olifant waarmee ik vanmiddag heb gezwommen "Poeza" heet en achter het hotel staat. Hij heeft haar zelf uit India naar Nepal gereden in 35dagen. Ze word verzorgd door zijn moeder en een verzorger. We kunnen bij haar kijken als we dat willen en Isabel en ik lopen die kant op. Poeza staat hier los onder een afdak en de verzorger ligt er rustig bij met zijn gezin. Hij zegt dat we rustig bij haar kunnen komen omdat ze niks doet en vraagt of hij foto's kan maken voor ons. Uiteraard wil ik dit en geef de man mijn camera. Een uur lang sta ik met het dier te knuffelen en bestudeer Poeza aandachtig. Wanneer ik haar aai over haar slurf en kop gaan haar ogen dicht. Ze geniet er duidelijk van en je ziet ook dat ze hier heel goed verzorgd word. Het is al laat op de avond en we gaan richting onze kamers. Morgenochtend hebben we nog een wandeltocht en daarna vertrekken we naar Pokhara.

27 Februari
Na een wat onrustige nacht door het geluid van de andere mensen op het park gaat de wekker om zes uur af. Dit keer hebben we pas om acht uur ontbijt en gaan we eerst een wandeling maken door de jungle om rustig vogels te spotten. De mist staat nog boven het water en het is nog heel erg rustig. Het is heerlijk om hier rond te lopen en had ook nooit verwacht dat ik er zo erg van zou genieten. We spotten een hoop vogels en hier en daar ook een paar herten. Na de wandeling genieten we nog van het super deluxe ontbijt waarna we vertrekken om naar Pokhara te gaan met de Greenline bus. Ook deze rit zal weer rond de vier uur duren met onderweg een stop voor de lunch. Deze keer zit ik naast een oudere en wat chagrijnig ogende vrouw. Ik heb weinig zin in een gesprek en pak mijn ipod om naar wat muziek te luisteren. Op mijn tablet sorteer ik de foto's en geniet nog even na van mijn fantastische tijd in Chitwan. Bij aankomst in Pokhara springen alle taxi chauffeurs al op om te schreeuwen dat ze ons weg willen brengen. Wij vragen naar een guesthouse en er wordt verteld door de "eigenaar" dat deze vol zit. Oke dan maar op naar een ander guesthouse maar het is vrij duur en ziet er erg oud uit. Ik bel Bishnu voor een knappe plaats om te verblijven en hij gaat meteen aan de slag. Drie minuten later word ik gebeld door een vrouw die vraagt of we naar het kantoor kunnen komen. Aangekomen bij het kantoor blijkt het dezelfde organisatie als in Chitwan. Eerst laat ze een guesthouse zien maar voor die prijs is het niet echt geweldig. Nu gaan we op naar een hotel en dit bevalt me beter. Ik ben niet veeleisend maar ern klein beetje knap wil ik wel zitten. Na het inchecken gaan we opzoek naar een restaurant voor het avondeten. We nemen plaats in een tentje dat aan het meer gelegen is. Een geweldige stek en kijkend naar de menukaart is er een ruime keuze. Ik weet niet of het handig is maar ik bestel de gegrilde vis met een glas rode wijn. Wat een feestmaal en de vis smaakt heerlijk! We besluiten om nog even een afzakkertje te halen in de Busy Bee en hier speelt een bandje. De band is niet geweldig maar al met al hangt er een leuke sfeer en de cocktails zijn heerlijk en hier in Nepal nog voor een knappe prijs. Het is sluitingstijd als wij nog gezellig aan de borrel zitten. We gaan als een van de laatste de tent uit en opweg naar het hotel loopt er niemand meer op straat. Alleen een paar honden die nog aan het spelen zijn. Bij het hotel hebben we nog een nazitje op het balkon met een kan water en als het één uur is gaan we dan toch maar slapen.

28 Februari
Vandaag hebben we om acht uur afgesproken om te verzamelen voor het ontbijt. Terwijl we naar een restaurant lopen voor het ontbijt lopen we langs een fietsverhuur. Hier huren we vier mountainbikes voor het verkennen van Pokhara. We komen de fietsen om negen uur halen maar gaan eerst naar de "laughing boeddha" voor het ontbijt. Toast met scrumbled eggs en een bakkie koffie gaan deze morgen goed maken. We zitten in een heel klein tentje maar er hangt een leuke sfeer. Wanneer we klaar zijn gaan we weer terug om de fietsen te halen en we krijgen allemaal een helm. Daar gaan we dan, Eline, Isabel, Linde en ik op avontuur door de stad. Door de bergen, door Pokhara en vele andere plaatsen. Waar we allemaal heen zijn geweest weet ik niet precies maar het was een mooie dag. Na deze dag ben ik kapot en morgen mag ik weer een hele dag op de motor zitten.

1 Maart
Vandaag is het dan zover! Ik mag gaan touren op de legendarische Royal Enfield Bullet. Om tien uur wordt ik opgehaald door mijn gids van die dag. Zijn naam is "Ram" en hij gaat als het goed is alle moie plekjes laten zien. We vertrekken als eerste naar Sarangkot. Het is een steile klim naar een hoogte van 1592meter en eenmaal bovenaan worden we beloond met prachtig zicht op de bergen en meren. We dalen af aan de andere kant van de berg en rijden over mooie slinger weggetjes. Na deze tocht van drie uur langs authentieke dorpjes rijden we naar "Devi's Falls". Echter in de zomer is er weinig van deze waterval te zien maar ik kan deze toch weer aanvinken op de lijst met dingen die ik gezien heb. We rijden nog langs verschillende meren en om drie uur neem ik afscheid van mijn gids. Ik ga even wat eten bij de Busy Bee en daarna ga ik met de motor nog een tocht maken rond het Phewa Tal meer. De wegen zijn hier heel slecht maar het is heerlijk om hier te rijden. Ik stop langs de vele dorpjes en punten waar het uitzicht fantastisch is. Om vijf uur lever ik mijn motor in en neem een douche in het hotel. Met de hele groep gaan we uiteten in een restaurantje aan het water. Vanavond maar een beetje vroeg naar bed want morgen staat er alweer een nieuw avontuur te wachten.

2 Maart
Vandaag gaat om 06:00 de wekker. Nog even de laatste spullen pakken en op naar Paddle Nepal. Hier staat de bus te wachen en we vertrekken om 07:00. Naar de raftingplaats gelegen aan de lower Seti rivier is het ander half uur rijden en onderweg stoppen we nog even voor het ontbijt. Rond half tien komen we aan en beginnen onze spullen te pakken. De boten worden opgepompt door de medewerkers en wij krijgen instructie en onze kleding uitgereikt. Na de instructie en het inpakken van de boot stappen we in en beginnen rustig te peddelen. De rivier staat nog niet echt hoog dus we dobberen rond met af en toe een stroomversnelling. Na een half uur mond de rivier vanwaar we begonnen zijn uit in de Seti en kunnen we beginnen. De natuur is hier prachtig en het is wonderbaarlijk om de bergen te zien met al die kleine riviertjes welke uit komen op de rivier. Om 12:30 stoppen we langs het water om te lunchen. De boten worden aangemeerd en de tonnen waar het eten in zit worden aan land gebracht. De lunch bestaat uit salades, kaas, worst en ander beleg. Na zeven weken heb ik eindelijk weer eens een broodje kaas. Het is prachtig weer en ik heb gisteren factor 60 gekocht omdat ik niet wil verbranden. Je zit toch de hele dag op het water met de volle zon op je gezicht. Om 13:45 gaan we weer verder voor een stuk van anderhalf uur. Af en toe sluit ik mijn ogen en hoor je alleen het geluid van het water en de vogels. Als we aankomen bij een klein strandje slaan we ons kamp op voor vanavond. De raftingboten worden op hun zij gezet en met een zeil word een afdak gebouwd. Ik heb een hekel aan zand en krijg een tent om in te slapen. Na het opzetten wordt het avondeten bereid en zitten we gezellig rond een kampvuur na te genieten van deze dag

3 Maart
Terwijl ik dit schrijf zit ik aan de rivier en kijkend over het water volg ik het water dat via een stroomversnelling voorbij gaat. Even denk ik nergens aan en geniet van de natuur waar ik vannacht geslapen heb. Naast mij ligt een herdershond, die gisteren mijn vriend is geworden. De meiden vinden die honden hier niks maar wanneer je ze met respect en liefde behandeld zijn ze geweldig. Die honden willen ook alleen maar een beetje aandacht en wat liefde omdat ze dat hier niet zoveel krijgen. Wanneer ze je vertrouwen kan je echt alles met ze doen. Ik zet hem mijn pet op, luistert als ik zeg dat hij moet liggen en zelfs omrollen gaat hem goed af. En het mooiste van dieren is dat ze niet zoveel praten...
Het was 0630 en werd wakker in mijn tentje. Ik heb goed geslapen en ben slechts een paar keer wakker geworden om te draaien. In mijn tent had ik natuurlijk geen matras dus het lag niet geweldig. De medewerkers van Paddle Nepal zijn druk bezig met het ontbijt. Iedereen praat een beetje na over de nacht en het verblijf als we worden geroepen voor het eten. Deze morgen hebben ze pannekoeken gebakken en ze smaken heerlijk! Na het ontbijt ruimen we ons kamp op en pakken alle spullen weer in. Alles wordt vastgebonden op de boot en we vervolgen onze tocht. De zon is nog verscholen achter de wolken maar het begint al wat warmer te worden. Vandaag hebben we een toch van twee uurtjes voordat we het eindpunt bereiken. Af en toe nemen we een duik in het water om te zwemmen en even af te koelen. Er zijn hier meerder stroomversnellingen en we moeten aardig peddelen om de goeie richting op te gaan tussen alle rotsen door. Opeens varen we langs een krokodil die het water inschiet. Zojuist hebben we nog gezwommen en het blijkt dat hier dus ook krokodillen zitten. Om elf uur zijn we op het eindpunt en laden alle spullen uit de boot. We hebben nog een lunch en daarna vertrekken Isabel en ik met de lokale bus naar Kathmandu. Dit is een helse tocht die uiteindelijk zes uur gaat duren maar ik ben weer blij om bij mijn gastgezin te zijn. Kaja maakt snel wat eten voor me en we praten bij over de afgelopen week. Daarna ga ik meteen slapen want ik ben gebroken van deze dagen.